Vücudum dahi kabul etmiyor..

Geldim ve dakka bir,  gol bir oldu! Hastayım.. :(  

Son 10 gün öyle mutlu, öyle keyifliydim ki, gerçek hayata dönmeyi vücudum da kaldırmadı... Gidesim var... Şu an Çin'e bile giderim! Heh heh heee... Artık bu laf espri olmaktan çıkacak.  

Afrika modumdan sonra artık ne zaman kaçasım gelse, "Çin'e bile gidesim var" yeni sloganım olacak... Döndüğüm andan beri tüm günü şöyle tek başıma geçiremedim. Ayrıca derslerime çalışmam lazım. Artık öyle çok fazla gezecek, tozacak, boşa zaman geçirecek vakit bulamayacağım. Kendimi Kış moduna almam lazım. Lazım da, hala o moda giremiyorum. 

Dün akşam hayatım boyunca başıma gelmemiş bir şey oldu. Eve gittim, ders çalışmam gerekiyor, kitapları aldım, koltuğa oturdum.... ve sonrasını hatırlamıyorum.  Uyuyakalmışım! Hem de daha saat 9 bile olmamışken. O koltuktan nasıl kalktım ve kendimi yatağa attım bilemiyorum ancak tüm geceyi berbat bir şekilde geçirdim. Yarı uyur, yarı uyanık halde.

Biliyorum kimse sevmez hasta olmayı. Ama ben nefret ederim! O zayıflıktan, o döküntü halden, o çaresiz düzelmeyi beklemekten, o aptal ilaçları almaktan, hiç bir yere sığamamaktan, sadece yatakta kalmak istemekten ve daha bilumum sayabileceğim bir çok şeyden ötürü nefret ediyorum hasta olmaktan. Çoğu kişi hasta olunca bir başkasına ihtiyaç duyar. Çorba yapılsın, ıhlamur kaynatılsın, ona bakılsın ister. Ben bunlardan da nefret ederim. Mümkünse kimse yanaşmasın yanıma, kimse bakmasın bana! Kendimi daha zayıf, daha çaresiz hissediyorum ya o an, etrafımda kim olsa yıkıp geçesim oluyor. 

Bir çok kişiye sersemce gelecek şey ise şu halde bile koşmak istiyorum ya. 2 haftadır spor yapmadım. Suçluluk duyuyorum... Koşmam lazım, hatta belki de terleyip hastalığı daha çabuk atlatabilmeme yardımcı olacağı için kesinlikle koşmalıyım. 

Tatil sonrası hiç iyi gelmedi bana. Biliyorum zaten, burayı vücudum bile kaldırmıyor. İsyanını bu şekilde dile getiriyor. Uzak diyarlara gidesim, şu an tanıdığım bildiğim her şeyi, herkesi, terk edesim var. Yeni bir başlangıç, yeni bir sayfa açasım var. Niye? Bilmiyorum... Sadece istiyorum işte!